zataszczyć — dk VIb, zataszczyćczę, zataszczyćczysz, zataszczyćtaszcz, zataszczyćczył, zataszczyćczony pot. «z trudem zanieść, zaciągnąć coś gdzieś; zawlec» Zataszczyć walizkę do pociągu … Słownik języka polskiego
zatargać — dk I, zatargaćam, zatargaćasz, zatargaćają, zatargaćaj, zatargaćał, zatargaćany 1. pot. «gwałtownie pociągnąć, mocno szarpnąć czymś; targnąć, zatrząść» Chwycił go za ucho i zatargał. Wiatr zatargał gałęziami drzew. przen. Zatargał nim gniew. 2.… … Słownik języka polskiego
zatargać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zatargaćam, zatargaća, zatargaćają, zatargaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wprawić coś w gwałtowny ruch; silnie, gwałtownie poruszyć, potrząsnąć czymś; także: zacząć targać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień